Zainteresowanie graficzną postacią znaków językowych wzrasta wraz z rozwojem komputerowych programów automatycznego rozpoznawania pisma-OCR. Dobrym polem do eksperymentów jest pismo japońskie. Jakie cechy znaków sino-japońskich przyjąć za podstawę automatycznego rozpoznawania-autor szuka odpowiedzi w słownikowych systemach graficznej klasyfikacji tych znaków. Uzyskane wyniki przedstawia w formie graficznej. Książka zainteresuje nie tylko japonistów i sinologów, lecz także filologów i językoznawców europej