HARD ROCK, GLAM ROCK.
Aladdin Sane (gra słów w języku angielskim, „a lad insane czyli „zwariowany chłopak) – album Davida Bowiego, który ukazał się w 1973.
Wszystkie piosenki zamieszczone na tym albumie powstały w czasie tournée Bowiego po Ameryce w 1973, w przeciwieństwie do poprzedzającego go, epokowego The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, Aladdin nie był albumem koncepcyjnym ale i na nim znajdował się łączący większość utworów motyw przewodni, tym razem poruszający problem rozpadu społeczeństwa .
Część krytyków bardzo negatywnie odniosła się do technicznej strony płyty uważając, że część utworów została kiepsko zmiksowana. W porównaniu z poprzednim albumem niektóre piosenki z Aladdin miały znacznie ostrzejsze brzmienie, ale na całej płycie Bowie z typową dla niego lekkością miesza wiele różnych gatunków muzycznych.
Otwierający płytę utwór „Watch That Man z bardzo dynamicznym rytmem i charakterystyczną harmonijką był wyraźnie inspirowany muzyką The Rolling Stones, a pod koniec płyty można usłyszeć cover utworu Stonesów „Let's Spend The Night Together zagrany jeszcze „ostrzej i szybciej niż wersja oryginalna. Pierwszym singlem i przebojem z płyty była rhythmandbluesowa piosenka "The Jean Genie, jako drugi singel został wydany utwór „Drive in Saturday opisany jako „futurystyczny doo wop. Oprócz utworów, które można zaliczyć do szeroko pojętego rocka, na płycie można usłyszeć także kilka innych stylów muzycznych. Zdominowane przez fortepian Mike'a Garsona utwory: „Aladdin Sane i „Time to kolejno wycieczka na teren awangardowego jazzu i piosenka w stylu Bertolta Brechta, a „Lady Grinning Soul to patetyczna ballada filmowa w typowym stylu piosenek otwierających starsze filmy Bonda.
Aladdin Sane wszedł na pierwsze miejsce listy przebojów w Anglii i na 17 miejsce w Ameryce stając się największym dotychczasowym sukcesem komercyjnym Bowiego.
W latach 1972-74 Bowie grał na żywo wszystkie piosenki z tej płyty z wyjątkiem „Lady Grinning Soul, ale „The Jean Genie jest jedynym utworem granym przez niego w późniejszych latach.
Spis utworów:
Watch That Man (New York) – 4:25
Aladdin Sane (1913-1938-197?) (RHMS Ellinis) – 5:06
Drive-In Saturday (Seattle-Phoenix) – 4:29
Panic in Detroit (Detroit) – 4:25
Cracked Actor (Los Angeles) – 2:56
Time (New Orleans) – 5:09
The Prettiest Star (Gloucester Road) – 3:26
Let's Spend the Night Together (Mick Jagger/Keith Richards) – 3:03
The Jean Genie (Detroit and New York) – 4:02
Lady Grinning Soul (London) – 3:46
Wszystkie piosenki napisane przez Davida Bowiego z wyjątkiem „Let's Spend the Night Together". Nazwy miejsc w nawiasach stanowią część tytułów piosenek i oznaczają, gdzie zostały skomponowane przez Bowiego.
Muzycy
David Bowie: gitara, harmonijka, instrumenty klawiszowe, saksofon, śpiew
Mick Ronson: gitara, fortepian, śpiew
Trevor Bolder: gitara basowa
Mick "Woody" Woodmansey: instrumenty perkusyjne
Mike Garson – fortepian
Ken Fordham – flet, saksofon
[ 1 ] The Best Of Bowie 1969-1974 1.The Jean Genie 2.Space Oddity 3.Starman 4.Ziggy Stardust 5.John, I'm Only Dancing (Sax Version) 6.Rebel Rebel 7.Let's Spend The Night Together 8.Suffragette City 9.Oh! You Pretty Things 10.Velvet Goldmine 11.Drive In Saturday 12.Diamond Dogs 13.Changes 14.Sorrow 15.The Prettiest Star 16.Life On Mars? 17.Aladdin Sane 18.The Man Who Sold The World 19.Rock 'n' Roll Suicide 20.All The Young Dudes [ 2 ] The Best Of Bowie 1974-1979 1.Sou
Pierwsze oficjalne wydawnictwo prezentujące przekrojowo twórczość wirtuoza gitary, Micka Ronsona. Na "Beside Bowie: The Mick Ronson Story" trafiły zarówno solowe nagrania artysty, jak i utwory, które zrealizował wspólnie z Davidem Bowie, Eltonem Johnem, Ianem Hunterem, Queenem czy Michaelem Chapmanem. Niektóre z piosenek nie były nigdy wcześniej publikowane, jak na przykład cover "This Is For You". W środku znajduje się obszerny esej poświęcony Ronsonowi. Dziełu towarzyszy także film w reżyserii Jon
ART ROCK, GLAM ROCK Młodsza siostra kompilacji Davida Bowiego "Changesonebowie", zatytułowana "Changestwobowie", ukazała się sześć lat po części pierwszej w listopadzie 1981 roku. Przez lata nie była wznawiana na żadnym nośniku, stając się poszukiwaną pozycją przez fanów zmarłego w 2016 roku legendarnego artysty. Kolejna dobra wieść dla fanów i kolekcjonerów jest taka, że "Changestwobowie" ukaże się zarówno na CD, jak i na płycie analogowej. Będą mogli ją również nabyć miłośnicy słuchania muzyki z
„Queen (1973), to ulubiony album wszech czasów Dave'a Grohla. Część materiału na płytę została nagrana w tym samym studio, w którym David Bowie nagrywał Ziggiego Stardusta. Ze względu na brak odpowiednich funduszy grupa mogła korzystać z niego dopiero wtedy, gdy Bowie kończył swoje sesje nagraniowe, co w praktyce oznaczało, że zaczynali pracę około godziny trzeciej nad ranem, gdy David Bowie ze swoją grupą udawali się na spoczynek. „Queen to najciężej brzmiący album w dorobku grupy, znalazło się na nim ki
W listopadzie 2020 przypadła 50. rocznica ukazania się albumu "The Man Who Sold The World" w Ameryce Północnej. Reszta świata musiała czekać do kwietnia 1971 roku, by móc sprawdzić jak David Bowie wkracza w lata 70., rozpoczynając współpracę z gitarzystą Mickiem Ronsonem, która trwać będzie na płytach: "Hunky Dory", "Ziggy Stardust" i "Aladdin Sane" aż po "Scary Monsters (and Super Creeps)" z 1980 roku. Oryginalnie zrealizowany jako "Metrobolist", tytuł albumu został w ostatniej chwili zmieniony na "The M
ART ROCK, GLAM ROCK Winylowa i wspaniale zremasterowana wersja kolekcji wczesnych utworów Davida Bowiego. Piosenki na "1966" zostały ujawnione po raz pierwszy w 1972 roku przez wytwórnię Pye, w okresie, w którym Bowie był jedną z największych gwiazd glam rocka. Wówczas wydano je, aczkolwiek nie wszystkie, lecz cztery, w formie EP-ki o wiele mówiącym tytule "For the Collector - Early David Bowie". Na "1966" znalazło się siedem z "odnalezionych" na początku lat 70. kompozycji artysty, a uchodzących przez
Limitowane wydanie RSD. Winylowe wydanie drugiej płyty niezapomnianego Davida Bowiego wydanej w 1973 roku i drugiego pod rząd numeru jeden artysty na brytyjskiej liście. David ponownie współpracował w studiu z Kenem Scottem i nagrywał z The Spiders Of Mars, aczkolwiek w tych ostatnich pojawił się nowy bębniarz, Aynsley Dunbar. Była to ostatnia płyta z Pająkami z Marsa i jedna z ostatnich glamrockowych w dorobku Bowiego. Na okładce artysta pojawia się obok niezwykle popularnej w latach 60. i 70. angielsk
Limitowana edycja ścieżki dźwiękowej z filmu "Kate's Diary" zawierająca niepublikowane utwory na audiofilskim dysku: SIDE A 1. Kristeen Young feat. David Bowie - American Landfill 2. Lawrence Rothman feat. Sasami - Take It To The Grave 3. The Aubreys - Getting Better (Otherwise) SIDE B 1. Courtney Love - Mother (Acoustic) 2. Empress Of - Call Me (Acoustic) 3. Dani Miller of Surbort - Psychic Surgery
Winylowe wydanie drugiej płyty niezapomnianego Davida Bowiego wydanej w 1973 roku i drugiego pod rząd numeru jeden artysty na brytyjskiej liście. David ponownie współpracował w studiu z Kenem Scottem i nagrywał z The Spiders Of Mars, aczkolwiek w tych ostatnich pojawił się nowy bębniarz, Aynsley Dunbar. Była to ostatnia płyta z Pająkami z Marsa i jedna z ostatnich glamrockowych w dorobku Bowiego. Na okładce artysta pojawia się obok niezwykle popularnej w latach 60. i 70. angielskiej modelki Twiggy. "PinU
ROCK ALTERNATYWNY, POP/FOLK. Składanka największych przebojów brytyjskiego artysty David Bowie. Lista utworów: 1. Rubber Band (Single Version) 2. The London Boys 3. The Laughing Gnome 4. The Gospel According to Tony Day 5. Uncle Arthur 6. Sell Me a Coat 7. Rubber Band 8. Love You Till Tuesday 9. There Is a Happy Land 10. We Are Hungry Men 11. When I Live My Dream 12. Little Bombardier 13. Silly Boy Blue 14. Come and Buy My Toys 15. Join the Gang 16. She's Got Medals 17. Maid of Bond Str
FOLK ROCK, PSYCHEDELIC ROCK Pochodzący z listopada 1969 roku drugi studyjny album Davida Bowiego, wznowiony w wersji zremasterowanej. Wyprodukowany przez Tony'ego Viscontiego "Space Oddity", zdradzał jeszcze fascynacje Anglika folkiem i psychodelią. To właśnie na tym albumie znalazła się jedna z najbardziej znanych kompozycji Davida, tytułowa "Space Odity". Materiał zameldował się w pierwszej 20. notowań po obu stronach Atlantyku, co dla młodego wówczas Bowiego było sporym osiągnięciem. Gościnnie na pły
W trakcie swojej 50-letniej kariery David Bowie zawsze zaskakiwał, zniewalał, rozanielał. Rok 2016 i płyta ★ (czyt. blackstar) nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Zaledwie 7 utworów, ale prawie 45 minut nowej muzyki od „kameleona rock'n'rolla to jedna z najbardziej zaskakujących i oryginalnych płyt w jego dyskografii. Jak twierdzi jej producent i stały współpracownik Bowiego Toni Visconti - głównym celem podczas jej nagrywanie było 'unikanie rock'n'rolla', dlatego znaleźć tu można elementy jazzu, elektroni
ROCK ALTERNATYWNY, R SOUL "Young Americans" David Bowie nagrał w Ameryce po zakończeniu trasy koncertowej promującej jego poprzedni album "Diamond Dogs". Ku zaskoczeniu fanów Bowie odrzucił dotychczasową stylistykę glam rocka i pod wpływem filadelfijskiego soulu stworzył nowy styl muzyczny nazwany przez niego "plastikowym soulem", blisko spokrewniony ze stylem znanym jako biały soul. Z Young Americans pochodzi pierwszy przebój Bowiego, który dotarł na pierwsze miejsce na liście przebojów w Ameryce
NEW WAVE, DANCE POP, POP ROCK. Wydany wiosną 1983 roku piętnasty studyjny album Davida Bowiego "Let's Dance" okazał się wielkim sukcesem komercyjnym i artystycznym. Płyta zdobyła szczyt notowania brytyjskiego, a w USA dotarła do miejsca czwartego. Po obu stronach Atlantyku pokryła się platyną. David wyprodukował materiał wespół z Nilem Rodgersem. Gościnnie na płycie pojawił się wybitny gitarzysta bluesrockowy Stevie Ray Vaughan. Oprócz tytułowej piosenki, która stała się wielkim hitem, w czym wydatnie
DANCE ROCK, DANCE POP, NEW WAVE Wydany wiosną 1983 roku piętnasty studyjny album Davida Bowiego "Let's Dance" okazał się wielkim sukcesem komercyjnym i artystycznym. Płyta zdobyła szczyt notowania brytyjskiego, a w USA dotarła do miejsca czwartego. Po obu stronach Atlantyku pokryła się platyną. David wyprodukował materiał wespół z Nilem Rodgersem. Gościnnie na płycie pojawił się wybitny gitarzysta bluesrockowy Stevie Ray Vaughan. Oprócz tytułowej piosenki, która stała się wielkim hitem, w czym w