Ostatni tom młodzieńczych dzienników i zapisków autobiograficznych Agnieszki Osieckiej to świadectwo pokolenia ogołoconego przez okupację i stalinizm z dziecięcej beztroski, to wypowiedź dziewczyny, która straciwszy najlepsze lata na zebraniach ZMP-owskich, bardzo nie chciała, a w końcu też nie umiała dorosnąć. Jestem młodą kobietą, a koło mnie tylu jest zmarłych, jakby przetoczyło się przez moje łóżko powstanie listopadowe. Czy karcisz nas, Panie Boże, za nasze niedołęstwo? Za to, że cośmy tak pięknie zaczęli po teatrzykach, klubach i wiecach - tośmy pogubili, rozbiegając się w popłochu? Za to, żeśmy zaczynali w kupie, a ratowaliśmy się w pojedynkę? Za to, że się nam zdawało, że jesteśmy nieśmiertelni, wieczni, żelaźni - a byliśmy jak ćmy, jak jątki, turkucie podjadki? Wszyscy chcemy być wiecznymi chłopcami, wiecznymi dziewczynami. "Niedojrzały naród". A czy nas kto traktuje jak dorosłych? W zapiskach autobiograficznych z lat 1956–1958 i z 1970 roku Agnieszka Osiecka dokonuje bezlitosnej autoanalizy i psychoanalizy własnego pokolenia. Rozlicza się ze światem, stawia sobie niewygodne pytania, nie unika gorzkich diagnoz, wreszcie też – pisze testament. I nie są to gesty jednokrotne, tylko "typowe" dla niej sposoby rozładowywania napięcia i radzenia sobie z bólem i smutkiem. Lata 1957 i 1970 to dla autorki "Okularników" czasy szczególnie trudne - szósty tom dzienników i zapisków zbiera życiowe doświadczenie Agnieszki Osieckiej w opowieść zaskakującą: pełną nieoczekiwanych kontrapunktów i jeszcze bardziej niespodziewanych puent. Wymyślasz sobie: będziesz taka i taka, będziesz robiła to i to. I potem sobie to realizujesz albo ci się to realizuje. Bo w STS-ie reprezentuję Bim-Bom, w Bim-Bomie - STS, na dziennikarce - Akademię, dla Witka - Łajminga, dla Łajminga - Witka, dla majakowszczyzny - Matisse’a, dla [!] "formalistów" mówię o służebnym stosunku sztuki do człowieka… itd. Autorkę "Szpetnych czterdziestoletnich" twórczo rozwijały rozczarowanie, rozpacz i niespełnienie. Dopiero w latach 70., urodziwszy córkę, doznała uczuć bezwarunkowych. Do tego wszakże momentu wolała być "niekochaną niż grafomanką". Współbohaterami młodzieńczych dzienników Agnieszki Osieckiej są piekielnie utalentowani ludzie zatracający się jednakowoż w niemiłości. Przez karty przewijają się Zbigniew Cybulski, Bogumił Kobiela, Witold Dąbrowski, Andrzej Jarecki, Jerzy Markuszewski, Marek Hłasko, Jerzy Giedroyć i wiele innych postaci wtedy w czasie rozkwitu swej działalności. Pancerne motyle? Fuck, fuck, fuck. Kwak, kwak. TAK. Agnieszka Osiecka (1936–1997) - polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka. Od 1954 roku związana była ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS), gdzie zadebiutowała jako autorka tekstów piosenek. Prowadziła w Polskim Radiu Radiowe Studio Piosenki, które wydało ponad 500 piosenek i pozwoliło na wypromowanie wielu wielkich gwiazd polskiej estrady. Od 1994 roku była związana z Teatrem Atelier w Sopocie, dla którego napisała swoje ostatnie sztuki i songi. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy. Agnieszka Osiecka pośmiertnie została odznaczona przez Prezydenta RP Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Opis dziejów pierwszych 10 lat funkcjonowania kadry kierowniczej grajewskiej bezpieki.
PIERWSZE WYDANIE NIEPUBLIKOWANYCH DZIENNIKÓW GWIAZDY POSKIEGO KINAPiękny i elegancki Łapicki (1924-2012), mogący uchodzić za wzór tzw. chłopca z profesorskiego domu (jego ojciec był profesorem prawa rzymskiego), zawsze czuł się skrępowany gorsetem dobrego wychowania. W tych zapiskach wreszcie mógł się z niego wyzwolić. Dlatego są w nich kontrowersyjne sądy o kolegach aktorach (Gustaw Holoubek!), są inwektywy pod adresem krytyki, do głosu dochodzi obsesyjna trauma związana z byciem lektorem Polskiej Kronik
Prawdziwa historia pięciu młodych misjonarzy, którzy zostali zamordowani podczas próby nawiązania kontaktu z Indianami Auca w Ekwadorze, opowiedziana przez Elisabeth Elliot, żonę jednego z nich. W roku 1956 pięciu młodych mężczyzn udało się w głąb dżungli Ekwadoru, by nawiązać kontakt z wojowniczym i odizolowanym od świata plemieniem Waodani. Ich żony skupiły się wokół odbiornika radiowego, niecierpliwie oczekując wiadomości o historycznym spotkaniu. Ta, którą otrzymały, wstrząsnęła ludźmi dookoła świa
To była miłość od pierwszego wejrzenia. Siedemnastoletni Arnie Cunningham zobaczył Christine i zdecydował, że musi ona należeć do niego. Zafascynowany, nie słuchał ostrzeżeń najlepszego przyjaciela ani swojej dziewczyny, która go w końcu opuściła, pokonana przez rywalkę. Rodzice, nauczyciele i wrogowie Arniego przekonali się, co znaczy stanąć na drodze mściwej i bezlitosnej Christine. Bo Christine to nie kobieta. To siejący zło i śmierć Plymouth fury rocznik 1958, samochód widmo. Christine, jedna z bardzi
Przez bramy nieba, to ekranizacja książek: Przez bramy nieba i Dzikus mój brat. Oryginalny materiał filmowy z Operacji Auca, wraz z filmami nakręconymi przez Elisabeth Elliot wśród Indian Auca. W roku 1956 pięciu misjonarzy oddało swoje życie niosąc ewangelię Indianom Auca w Ekwadorze. Dwa i pół roku później wśród zabójców zamieszkały Elisabeth Elliot, żona jednego z nich, z córką Valerie i Rachel Saint, siostra innego z zamordowanych, aby kontynuować rozpoczętą przez nich misję. polskie napisy w
Pierwsze wydanie bez skreśleń i cenzury. Wspomnienia z obozów koncentracyjnych Dachau, Mauthausen i Gusen. Stanisław Grzesiuk z właściwym sobie humorem, szczerością i bezpośredniością portretuje nazistowską machinę pracy i śmierci. I próbuje opowiedzieć o cenie człowieczeństwa w miejscu, które z niego odzierało. W maju 1958 roku książka trafiła do księgarń i natychmiast zniknęła z półek. W bibliotekach czekało się w kolejce nawet rok. Czytelnicy pisali do autora z prośbą o interwencję. O książce dyskut
Wędrówka po świecie wdzięczności - pełna ciepła, humoru i wnikliwości - zachęci cię do pozytywnego myślenia i rozpoczęcia najlepszego roku twojego życia. Bestseller "New York Timesa" Janice Kaplan, dziennikarka i była redaktorka pisma "Parade", w sylwestrową noc obiecuje sobie, że od tej pory będzie odczuwać wdzięczność i dostrzegać pozytywną stronę wszystkiego, co przytrafia jej się w życiu. Uświadamia sobie, że zmiana nastawienia da jej moc kształtowania własnego samopoczucia, niezależnie od okolicznośc
Ironiczny dystans i szczere wyznania, literatura i futbol, Wisła i Warszawa, sprawy bieżące i ostateczneMaj 2017. We Francji wybory prezydenckie wygrywa Emmanuel Macron, a co ważniejsze następnego dnia Cracovia ma zmierzyć się z Arką Gdynia (co zresztą zakończy się dwubramkowym tryumfem krakowskiej drużyny). A Pilch? Początek wyjątkowo zimnej wiosny zastaje go w rodzinnej Wiśle. Szybko okazuje się, że rozmowy z matką znacznie lepiej prowadzi się przez telefon niż face to face, trochę z powodu postępującej
W styczniu 1956 roku pięciu amerykańskich misjonarzy zostało zabitych włóczniami w ekwadorskiej dżungli przez Indian Auca. Po latach okazało się, że to, co wydawało się tragicznym końcem marzeń młodych misjonarzy, było jedynie pierwszym rozdziałem jednej z najbardziej niezwykłych historii misyjnych dwudziestego wieku. Dzikus mój brat opowiada, słowem i obrazem, o życiu Elisabeth Elliot, żony jednego z zamordowanych misjonarzy, wśród Indian Auca. Trzy lata po śmierci męża, z trzyletnią córką Valerie, El
"Plaża w Europie" to zbiór opowiadań, w których autor z zadziwiającą dokładnością mówi o głęboko zakorzenionych traumach po przeżytej wojnie, o ludzkich ułomnościach, o skrzętnie skrywanym strachu przed śmiercią oraz o konfrontacji z innym człowiekiem i jego bezwzględnością. Dziś, w czasach kryzysu wartości i moralności, w kontekście wojny w Ukrainie i niepokojów na świecie, tematyka opowiadań jest szczególnie aktualna, pomimo upływu wielu lat od ich pierwszego wydania. Adam Hollanek (1922-1998) - pisarz
Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE KLASYKA RUCHU CHARYZMATYCZNEGO Książka, którą trzymasz w rękach to niezwykła pozycja wywierająca już od prawie kilkudziesięciu lat wpływ na myślenie milionów ludzi głodnych tego, by doświadczać Bożego działania. Fred Francis Bosworth był jednym z pionierów bezkompromisowego głoszenia na temat praktycznie przejawiającej się Bożej miłości, której wyrazem są także uzdrowienia. Gdy sam g
„Kościół Jezusa Chrystusa przeżywa obecnie najgorszą suszę duchową w swojej historii. Tłumy głodujących owiec wołają do pasterzy o jakąś życiodajną strawę; o coś, co je podtrzyma w tych trudnych czasach. Chcemy więcej Jezusa - w tej zdecydowanie bezkompromisowej książce, David Wilkerson wskazuje drogę do satysfakcjonującego i spełnionego życia duchowego. Widzimy w niej nieuniknione powiązanie pomiędzy śmiercią własnego „ja a życiem w Duchu; pomiędzy płaczem nad grzechem, a życiem w zwycięstwie pomiędzy
Klasyka powieści fantasy! Opowieść o naukach pobieranych przez młodzieńca z wymyślonej krainy u mędrców, którzy posiedli kunszt czarnoksięski. Zarazem jest to opowieść realistyczna o kształtowaniu się osobowości, dorastaniu wśród przeciwieństw, o tym, jak zapalczywa lekkomyślność przeradza się w dojrzałość. Jest to, wreszcie, przypowieść o tym, jak – nie czując upadlającego strachu – pogodzić się z myślą o śmierci. „Czarnoksiężnik z Archipelagu” to pierwsza część czterotomowego cyklu „Ziemiomorze” Ursuli
22 listopada 1963 roku w Dallas padły trzy strzały, które zabiły prezydenta Kennedy’ego i zmieniły świat. A gdyby tak można było temu zapobiec? Gdyby można było ocalić JFK i zmienić bieg historii? Jake Epping to trzydziestopięcioletni nauczyciel angielskiego w Lisbon Falls w stanie Maine, który dorabia, prowadząc kursy przygotowawcze do matury zaocznej dla dorosłych. Od jednego ze swoich uczniów, Harry’ego Dunninga, dostaje wypracowanie – makabryczną, wstrząsającą opowieść w pierwszej osobie o tym, jak pe
To była miłość od pierwszego wejrzenia. Siedemnastoletni Arnie Cunningham zobaczył Christine i zdecydował, że musi ona należeć do niego. Zafascynowany, nie słuchał ostrzeżeń najlepszego przyjaciela ani swojej dziewczyny, która go w końcu opuściła, pokonana przez rywalkę. Rodzice, nauczyciele i wrogowie Arniego przekonali się, co znaczy stanąć na drodze mściwej i bezlitosnej Christine. Bo Christine to nie kobieta. To siejący zło i śmierć Plymouth fury rocznik 1958, samochód widmo.„Christine”, jedna z bardz