Scenę muzyczną Paryża za panowania Ludwika XV można określić jako prawdziwie kosmopolityczną. Zmianę preferencji estetycznych widać już twórczości powstałej w pierwszych latach XVIII wieku, kiedy kompozytorzy francuscy coraz chętniej zaczęli w swoich utworach asymilować elementy stylu włoskiego. Charakterystyczne jest, że koncepcje dotyczące stworzenia stylu mieszanego (les goûts rèunis) rozwinęli w pierwszej kolejności twórcy muzyki instrumentalnej. W przeciwieństwie do opery, która z natury związana była z morfologią języka oraz literaturą danego kraju, kompozycje pozbawione semantyki tekstu, bardziej nadawały się do prób stworzenia uniwersalnego języka muzycznego.
Możliwości prezentacji we Francji utworów włoskich i niemieckich znacząco zwiększyły się, kiedy w 1725 roku Anne Danican Philidor (1681-1728) postanowił zorganizować w pałacu Tuileries cykl koncertów publicznych, nazwanych Concert Spirituel, wypełniając tym samym istotną lukę w życiu muzycznym Paryża. Jakkolwiek początkowo wykonywano podczas nich głównie dzieła religijne kompozytorów francuskich, repertuar bardzo szybko stał się zróżnicowany pod względem stylistycznym oraz prawdziwie międzynarodowy. Wielu czołowych twórców epoki pisało swoje utwory z myślą o Concert Spirituel, wliczając w to kompozytorów muzyki instrumentalnej, takich jak Jean-Marie Leclair (1697-1764), Michel Blavet (1700-1768), czy Joseph Bodin de Boismortier (1689-1755).
Postać Boismortiera można określić mianem francuskiego Telemanna. Podobnie do swojego niemieckiego odpowiednika, hołdował on idei stylu mieszanego oraz eksperymentował z nietypowymi rozwiązaniami instrumentacyjnymi. Boismortier był również jednym z pierwszych kompozytorów nie posiadających zamożnego patrona lub protektora, utrzymujących się wyłącznie ze swojej twórczości. Pozycję tę zawdzięczał przywilejowi królewskiemu (1724) na druk i sprzedaż nut, co pozwoliło mu uniknąć konieczności podejmowania pracy nauczyciela lub szukania zatrudnienia jako instrumentalisty w którymś z licznych zespołów dworskich.
Jakkolwiek zapamiętany dzięki bogatej twórczości instrumentalnej, Boimortier uprawiał wszystkie ówczesne gatunki muzyczne, łącznie z tragédie lirique i grand motet. Spośród licznych utworów na uwagę zasługują przede wszystkim nowatorskie koncerty na 5 fletów bez towarzyszenia orkiestry i basso continuo (1727), sonaty na flet i klawesyn obbligato (1741) oraz suity na flet i basso continuo (1731), które stanowią przedmiot niejszego nagrania. W przypadku tego ostatniego zbioru, Boismortier przewidział możliwość wykonania w dwóch alternatywnych rodzajach obsady - z towarzyszeniem załączonego generałbasu, albo zupełnie solo. Pomimo wyraźnego osadzenia w estetyce stylu francuskiego (zwłaszcza we wstępnych préludes), utwory te zdradzają jednak wyraźne wpływy włoskie, zwłaszcza w figuracyjnych przebiegach części tanecznych utrzymanych w szybkim tempie.
Muzyka kameralna francuskiego baroku stanowi dla instrumentalisty grającego na flecie podłużnym pewne wyzwanie. W kraju nad Sekwaną już w pierwszych latach XVIII wieku instrument ten stracił na popularności, ustępując miejsca swemu „rywalowi – fletowi poprzecznemu. W wyniku zmian preferencji brzmieniowych, liczba kompozycji wykorzystujących w obsadzie flet podłużny pozostawała niewielka, zwłaszcza jeśli dokonamy porównania z ówczesnym repertuarem angielskim, niemieckim, a nawet włoskim. Sytuację tę widzimy już w twórczości nestora francuskiej szkoły fletowej - Jacquesa Martina Hotteterre`a (1674-1763). W większości swoich kompozycji sygnalizował on możliwość użycia fletu podłużnego in F, jednak wyłącznie w roli instrumentu alternatywnego. Wymagało to jednak od muzyków przetransponowania wszystkich partii utworu o interwał tercji małej lub kwarty w górę. Praktyka ta została wykorzystana w niniejszej rejestracji, stanowiące pierwsze kompletne nagranie suit Boismortiera w wykonaniu na flecie podłużnym solo.
Kolejnym problemem była kwestia doboru instrumentu. Próby wykorzystania fletów w niskim stroju, charakterystycznym dla muzyki francuskiego baroku (tak zwany Ton d`Op
Marek Nahajowski - flute, recorder, Blockflöte Fantazja I [3:30] Fantazja II [5:18] Fantazja III [4:11] Fantazja IV [4:39] Fantazja V [4:30] Fantazja VI [6:02] Fantazja VII [4:11] Fantazja VIII [4:51] Fantazja IX [7:19] Fantazja X [4:21] Fantazja XI [4:02] Fantazja XI [4:02] Fantazja XII [5:31]
Recital klawesynowy z utworami Jerzego Fryderyka Haendla w wykonaniu klawesynisty Cristiano Holtza.
RÓŻNI WYKONAWCY CUTS PIECES 2006 GUSSTAFF 881390646326 JEWEL CD
Johann Paul von Westhoff (1656-1705) was one of the most brilliant members of the significant school of violinists that flourished in seventeenth-century Dresden. This impressive virtuoso, who was even applauded by Louis XIV at Versailles, wrote the very first compositions for unaccompanied violin, which of course foreshadow the later masterpieces of Johann Sebastian Bach. The programme recorded here includes some suites from his collection published in Dresden in 1696, as well as the suite that was print
1. Toccata 2.31 2. Fugue 5.54 3. Wachet auf, ruft uns die Stimme, BWV 645 (Sleepers, awake!) 4.51 4. Fantasia in G major, BWV 572 7.47 5. Crown Imperial — A Coronation March (arr. Herbert Murrill) 9.14 6. Marche Triomphale — Nun danket alle Gott, op.65 3.38 7. Esquisses byzantines — Toccata Tu es Petra 3.46 8. Toccata in G minor 5.41 9. Suite Gothique — Toccata 3.47 10. Pièces de fantaisie, Suite No.3, op.54 — Carillon de Westminster 6.43 11. Symphony No.1 in D minor, op.14 — Finale 6.05 12. Tr
R.DE VISEE: PIECES DE THEORBE, J.M.MORENO 2009 GCD c80104 8424562801042 SERIA: GLOSSA CABINET (JOSE MIGUEL MORENO) GLOSSA to hiszpańska firma specjalizująca się w nagraniach muzyki dawnej. Płyty tej firmy zdobywają wiele nagród krytyki muzycznej na całym świecie, a nagrywają dla niej takie gwiazdy jak Paolo Pandolfo, Enrico Gatti, La Venexiana, Antonio Florio z zespołem I Turchini, Björn Schmelzer z zespołem Graindelavoix, Frans Brüggen z Orkiestrą XVIII Wieku, Fabio Bonizzoni z zesp
Suity wiolonczelowe Jana Sebastiana Bacha w transkrypcji na klawesyn w wykonaniu niemieckiego klawesynisty Ludgera Remy.
BACH: COMPLETE ORCHESTRAL SUITES, OUVERTUREN, 2CD 2011 HMC 902113.14 3149020211328 Firma Harmonia Mundi z Francji należy do czołówki firm płytowych wydających muzykę poważną / klasyczną. Wydaje także jazz i muzykę popularną, na płytach Le Chant du Monde oraz world music w firmie World Village. Harmonia Mundi jest także dystrybutorem wielu świetnych firm płytowych. Firma ma w katalogu nagrania takich wielkich muzyków jak Alfred Deller, William Christie, René Jacobs, Marcel Pérès, Paul Hill
Marin Marais był jednym z tych kompozytorów barokowych, którzy dużą część swojej twórczości napisali na violę da gamba. Był uczniem Jeana-Baptistea Lullyego i słynnego muzyka grającego na violi da gamba Jeana de Sainte-Colombea. W 1676 Marais został zatrudniony w Wersalu, a 3 lata później został mianowany „ordinaire de la chambre du roy pour la viole, który to tytuł zachował aż do 1725. Był mistrzem w grze na violi da gamba. Wydał pięć ksiąg Pièces de viole na ten instrument. W boxie zawierającym pięć pły
MARAIS MARIN: SONNERIE DE SAINTE-GENEVIEVE, SUITES 2004 HMA 195414 794881738724 ALBUM Z SERII "MUSIQE D'ABORD" Firma Harmonia Mundi z Francji należy do czołówki firm płytowych wydających muzykę poważną / klasyczną. Wydaje także jazz i muzykę popularną, na płytach Le Chant du Monde oraz world music w firmie World Village. Harmonia Mundi jest także dystrybutorem wielu świetnych firm płytowych. Firma ma w katalogu nagrania takich wielkich muzyków jak Alfred Deller, William Christie, René Ja
Tropy - to nowy projekt muzyczny Artura Maćkowiaka i Bartka Kapsy, znanych z takich zespołów jak Something Like Elvis, Contemporary Noise Sextet, Innercity Ensemble czy Potty Umbrella. Debiutancka płyta "Eight Pieces" zawiera muzykę inspirowaną eksperymentalnymi filmami Pedra Fereiry. Daje się wyczuć, że te utwory to wypadkowa doświadczeń obu muzyków, zebranych podczas grania we wcześniejszych zespołach. Słychać w niej czujną improwizację, psychodeliczne syntezatory, jazzujące rytmy i noisowe
"Korowód" to drugi album Marka Grechuty i zespołu Anawa, wydany został oryginalnie wiosną 1971 roku. Materiał zarejestrowano w studiu Polskich Nagrań, autorami kompozycji są: sam Marek Grechuta, Jan Kanty Pawluśkiewicz oraz Marek Jackowski. Ten piękny, bogato zinstrumentowany album opiewa na utwory o niezwykłej popularności, wśród których wymienić należy "Dni, których nie znamy" i "Ocalić od zapomnienia". "Korowód" to cenna pozycja dla miłośników Marka Grechuty i Anawy. Uwaga, do każdego egzemplarza do
Świetny kontrast dla koncertowego "Serious Hits… Live!" stanowi wydany w 1999 roku materiał "A Hot Night In Paris". W stolicy Francji Phil Collins wykonał swoje piosenki oraz wybrane utwory Genesis w jazzowych aranżacjach. Anglik grał na perkusji, śpiewał oraz kierował The Phil Collins Big Band. Artyści wykonali też cover Milesa Davisa "Milestones" oraz zaprezentowali wspaniałe jam session w kompozycji The Average White Band "Pick Up The Pieces".
MARAIS MARIN: SUITES POUR VIOLE DE GAMBEł QUINTANA 2006 HMA 1955248 794881799527 ALBUM Z SERII "MUSIQE D'ABORD" Firma Harmonia Mundi z Francji należy do czołówki firm płytowych wydających muzykę poważną / klasyczną. Wydaje także jazz i muzykę popularną, na płytach Le Chant du Monde oraz world music w firmie World Village. Harmonia Mundi jest także dystrybutorem wielu świetnych firm płytowych. Firma ma w katalogu nagrania takich wielkich muzyków jak Alfred Deller, William Christie, R
Kroke to zespół, który święci tryumfy na światowej scenie muzycznej od wielu lat. Początkowo był kojarzony jedynie z muzyką klezmerską, a w swojej obecnej twórczości sięga po inspiracje do muzyki etnicznej i autorskie improwizacje. W ten sposób zespół stworzył własny, unoszący się ponad granicami i formami styl występując na całym świecie z wybitnymi artystami od Petera Gabriela, Tomasza Stańko po Nigela Kennedyego. Kroke obchodzi w 2017 roku 25-lecie swojej działalności artystycznej. Z tej okazji u