Czenrezig jako jedyny spośród 108 form Lokeśwary uznał, że odejście w Nirwanę jest egoistyczne, gdyż tyle istot nie osiągnęło tego stanu i nadal pozostaje w ignorancji. To jego poświęcenie symbolizuje nieskończone współczucie (karuna) dla innych istot i chęć niesienia im pomocy. W dłoniach umieszczonych przez piersią trzyma on niezniszczalny klejnot. W drugiej z prawych dłoni trzyma różaniec. Różaniec symbolizuje niekończący się cykl. W drugiej z lewych rąk trzyma kwiat lotosu – symbol samodoskonalen
Vadźradhara – tyb. Dordzieczang, w naukach drogi Vadżrajany Vadżradhara – Adi Buddha ( Pierwotny Budda ) uważany jest za najwyższe bóstwo panteonu buddyjskiego i uosobienie doskonałego oświecenia. Budda dharmakaji - objawiającej się od bezczasowego prapoczątku Mądrości. Na wizerunkach przestawiany jest oddzielnie lub w formie .Nosi on koronę, bogate ozdoby i ubiór. Siedzi w pozycji medytacyjnej – vadżraparjanka. W swoich skrzyżowanych rękach trzyma wadżrę i dzwonek symbolizujące niedualność. Kolor je
Tara Zielona duchowa towarzyszka jednego z Pańczabuddów Amogasiddhi. W lewej dłoni trzyma na wpół przymknięty lotos (zwykle niebieski). Według wierzeń lamaistycznych wciela się ona we wszystkie dobre kobiety. Historycznie wywodzi się ona z postaci księżniczek (nepalskiej i chińskiej), które poślubiły tybetańskiego króla Srang-Tsan Gampo, i które miały wkład w krzewienie buddyzmu w Tybecie i Chinach. Wymiary płótna 60 x 44 cm Wymiary brokatu 124 x 70 cm
Budda Śakjamuni – zwany jest też Gautama Budda, budda historyczny. Wierzy się, ze miał on 550 inkarnacji. Aby odróżnić go od wszystkich innych Buddów nazywany jest Śakyamunim – lwem pośród dynastii Śakya. Był on synem króla Suddhodana i królowej Majadewi. Urodził się w 563 r.p.n.e. w Lumbini (dziś zachodni Nepal). Opuścił on jednak w młodości pałac królewski w poszukiwaniu wyzwolenia od cierpienia. Po sześciu latach postów, wyrzeczeń i medytacji osiągnął on oświecenie i od tamtego czasu nazywany był
Amitaba – tyb. Opagme, czwarty z Dhjani Buddów, Czerwony Dhyani Budda zachodniego kierunku, mistrz Rodziny Lotosu. Budda "Nieskończonego Światła", najwcześniejszy wizerunek spośród Dhjani Buddów. Rezyduje on w niebie Sukhabati siedząc w spokojnej medytacji. Amitabha jest jednością z Mądrością Rozróżniającą Przejrzystej Wizji, jego "Pradżnią", która obejmuje go w formie Boskiej Matki Pandaravasini, "Na Biało Odzianej". Przedstawiany jest w kolorze zachodzącego słońca. Reprezentuje on kosmiczny element
Awalokiteśwara (skt. अवलोकितेश्वर trl. Avalokiteśvara, ang. Avalokiteshvara, dosł. Pan patrzący w dół ([na świat], tzn. ze współczuciem); tyb. སྤྱན་རས་གཟིགས།, Wylie: spyan ras gzigs, wymowa: Czenrezig lub Cienrezig – jest jednym z najważniejszych bodhisattwów w buddyzmie mahajany i wadżrajany, uosabiającym współczucie. W wadżrajanie praktyka związana z tym aspektem buddy rozwija współczucie i prowadzi medytującego do stanu buddy. Jego imię bywa niekiedy tłumaczone jako „Słuchający płaczów świ
Tara Zielona – duchowa towarzyszka jednego z Pańczabuddów – Amogasiddhi. W lewej dłoni trzyma na wpół przymknięty lotos (zwykle niebieski). Według wierzeń lamaistycznych wciela się ona we wszystkie dobre kobiety. Historycznie wywodzi się ona z postaci księżniczek (nepalskiej i chińskiej), które poślubiły tybetańskiego króla Srang-Tsan Gampo, i które miały wkład w krzewienie buddyzmu w Tybecie i Chinach. Zielona Tara, znana jako budda oświeconych właściwości. Reprezentuje aktywny, energetyczny aspekt wspó
Kalaczakra Mandala przedstawia pałac Kalaczakry widziany z góry. W cztery strony świata wychodzą bramy, których pilnują strażnicy. Pałac otoczony jest przez okręgi symbolizujące żywioły ziemię, wodę, ogień, powietrze, przestrzeń. Na samym końcu jest okrąg z mistycznego ognia. Kalaczakra bóstwo opiekuńcze, ochrońca, który porusza koło czasu. Przedstawiany jest zwykle w formie Yidam z czterema głowami, z których każda ma trzy oczy. Może mieć dwanaście lub dwadzieścia cztery ramiona lecz zawsze ma tylko
Tara Biała żeńskie bóstwo panteonu buddyjskiego. Narodziła się ze łzy Boddhisatwy Współczucia Avalokiteśvary. Ma bardzo szanowaną pozycję w wierzeniach buddyjskich jako przewodniczka chroniąca istoty ludzkie podczas ich wędrówki w egzystencji materialnej. Przedstawiana jest w pozycji siedzącej zwanej Vajra. Nosi girlandy i koronę jak Boddhisatwowie, zdobią ją też inne ornamenty i biżuteria. Czasami przedstawiana jest jako Saptalochana Tara Siedmiooka (troje oczu na głowie, po jednym na dłoniach i stopa
Kalaczakra bóstwo opiekuńcze, ochrońca, który porusza koło czasu. Przedstawiany jest zwykle w formie Yidam z czterema głowami, z których każda ma trzy oczy. Może mieć dwanaście lub dwadzieścia cztery ramiona lecz zawsze ma tylko dwie nogi. W tej formie jest w kolorze ciemnoniebieskim a jego ciało okryte jest skórą tygrysa. Nosi pas uformowany z połączonych znaków vadżry (vadżra symbol pioruna). Zawsze stoi na dwóch postaciach pokonanych czteroramiennych demonów. Postać pod jego prawą stopą dzierży łuk
Budda Śakjamuni zwany jest też Gautama Budda, budda historyczny. Wierzy się, ze miał on 550 inkarnacji. Aby odróżnić go od wszystkich innych Buddów nazywany jest Śakyamunim lwem pośród dynastii Śakya. Był on synem króla Suddhodana i królowej Majadewi. Urodził się w 563 r.p.n.e. w Lumbini (dziś zachodni Nepal). Opuścił on jednak w młodości pałac królewski w poszukiwaniu wyzwolenia od cierpienia. Po sześciu latach postów, wyrzeczeń i medytacji osiągnął on oświecenie i od tamtego czasu nazywany był już Bud
Vajrapani (Wadzrapani) jest bodhisattwą, który uosabia syła i energię oświeconego umysłu. Przedstawia się go w dzikim tańcu wewnątrz aureoli z płomieni, co jest symbolem transformacji. W prawej ręce trzyma wadżrę (piorun), co podkreśla moc przecięcia ciemności złudzeń. Wadżrapani wygląda groźnie, ale jako reprezentacja oświeconego umysłu, całkowicie pozbawiony jest nienawiści. Dla wielu, od niedawna zainteresowanych buddyzmem, Wadżrapani niczym nie przypomina buddyjskiej postaci. Wymiary płótna 2
Czenrezig jako jedyny spośród 108 form Lokeśwary uznał, że odejście w Nirwanę jest egoistyczne, gdyż tyle istot nie osiągnęło tego stanu i nadal pozostaje w ignorancji. To jego poświęcenie symbolizuje nieskończone współczucie (karuna) dla innych istot i chęć niesienia im pomocy. W dłoniach umieszczonych przez piersią trzyma on niezniszczalny klejnot. W drugiej z prawych dłoni trzyma różaniec. Różaniec symbolizuje niekończący się cykl. W drugiej z lewych rąk trzyma kwiat lotosu symbol samodoskonalenia.
Dzambala jest najbardziej znany jako Budda Bogactwo i dobrze, każdy chce pieniądze! Bogata kolorystyka złoto stanowi wzrost jego skóry i wzrostu: w krótkim okresie, może przynieść nam bogactwo materiału oraz pomoże nam wyjść z ubóstwa, ale co ważniejsze, jego praktyka może doprowadzić nas do duchowego bogactwa i rozwoju osobistego, aby stać się lepszym człowiekiem .Jak w przypadku wszystkich Buddów, jego praktyka może pomóc w uzyskaniu ostatecznego osiągnięcia oświecenia. Jego forma jest niski, grub
Biała Tara żeńskie bóstwo panteonu buddyjskiego. Narodziła się ze łzy Boddhisatwy Współczucia Avalokiteśvary. Ma bardzo szanowaną pozycję w wierzeniach buddyjskich jako przewodniczka chroniąca istoty ludzkie podczas ich wędrówki w egzystencji materialnej. Przedstawiana jest w pozycji siedzącej zwanej Vajra. Nosi girlandy i koronę jak Boddhisatwowie, zdobią ją też inne ornamenty i biżuteria. Czasami przedstawiana jest jako Saptalochana Tara Siedmiooka (troje oczu na głowie, po jednym na dłoniach i stopa